ANNE
Yokluğunla didişmeyi bakışınla gülüşmeyi
Üzüntünle sevişmeyi yaranla savaşmayı
Duruşunla öpüşmeyi toprağınla örtüşmeyi
Soğuğun soğuk olduğunu
Kefenine sarıldığımda Anladım anne
Varlığının ebediyet
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta