Kartalın konmadığı dalda bırak kargalar şahlansın
Kurdun girmediği ormanda çakallar leş toplasın
Sürüngenler varsın kan içsin damara dalsın
Öfken alev alev fışkırsın narın alevi sarsın
Karanlıktan doğunca aydınlık, hakikatın karşısında nasıl duracaksın.
Uçurduğun kargayı kartal mı sanırsın
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta