Biri Vardı Elbette Şiiri - Hamiş Mustafa

Gece uyku girmedi gözüme,
Kendimin ne olduğunu düşünmeme,
Korku girmişti içime,
Biri vardı elbette.

Vardı bu dünyaları yaratan,
Canlı ve cansızları yapan,
Onları hiç bir zaman unutmayan,
Biri vardı elbette.

Dedim kendi kendime,
Anlatayım derdimi kime,
Anlataçaktım elbette birine,
Biri vardı elbette.

Kalbim çarpı verdi birden,
Uçup kayıp oldu gözden,
Kalkamadım yattığım yerden,
Biri vardı elbette.

Bana bakıyordu sonsuzlardan,
Dona kalmıştım korkudan,
O beni yaratan,
Biri vardı elbette.

Kalkıp secdeye durdum,
Kendimde bir ferahlık buldum,
Kendi,kendime sordum,
Biri vardı elbette.

Mustafa gerçeği gördü,
Onun yoluna yürüdü,
Gördüklerini kendine sordu,
Biri vardı elbette.