Bir ay doğdu gecenin üstüne,
Yıldızlarda konuverdi geceye.
Gecenin içinde bir ben, nereye,
Ben nerdeyim, biri söylesin.
Anlamını yitirmek hayatın,
Yokluğa sürüyor insanı.
Öyle yok başka kadın,
Varsa , biri bana söylesin.
Keder, gam , çile, hüzün,
Neşe,huzur, sevinç,
Aşk bunların hangisinde,
Bilen gerçekten bana söylesin.
Bazen ondan bir hatıra,
Dönde bir daha bak doyasıya.
Anılar zamana percinlenmis,
Yarim öldü mü? Biri söylesin.
İnsan bir kere aşık olurmuş,
Fazlası kalbe yama olurmuş.
Her sevginin sonu yok oluş,
Sonsuz sevgi var mı? Biri söylesin.
Ümitlerimi yok eden sensin kadın,
Beni Karamsar ruha bürüyende sen.
Kalbimi alıp kullanıp attın,
Şimdi Nerde kalbim? Biri söylesin ,
Hangi mahzende hangi mezarda hangi çukurda
Kimse söylemesin sen söyle sevdiğim kadın,
Senden başka bilen yoktur,
Varsa eğer,
Biri, birileri, her kimse söylesin, söylesin...
Kamil Taşdelen
Kayıt Tarihi : 18.1.2024 02:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!