Bunca kalabalık içinde
biri var
durakta...
gözlerinde hala
söndürülememiş
bir umut...
Dili,
dini,
düşüncesi,
beklentisi,
öyle ayrı ki...
Sanki
hem kör
hem sağır,
ne konuşuyor
ne duyuyor,
yüzlercesi kendini yaşarken
o
başkası olmaya çalışıyor...
Tranvay geldiğinde
binenler arasında değil,
hala donuk
boşluğa bakıyor...
Çünkü
o
gelmeyecek tranvayı
bekliyor.....
(29.10.85 Viyana)
Pınar AltanoğluKayıt Tarihi : 22.8.2000 03:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!