Biri Gelmiyor Şiiri - Kemal Berk

Aradım geçmişin güzel ruhunu
Aradım yıllarca kimse bilmiyor
Ne yerini bilen var nede yurdunu
Geçmişi anlatan biri gelmiyor

Insanın gönlünde güller bitiren
Gülerken her yerde yüzü güldüren
Güneşin rengini bile söndüren
Huzuru verecek biri gelmiyor

Huzursuz gönüller şaha kalkarken
Gülmeyi unutup surat asarken
Her cümlesi insanları kasarken
Gönlüme gül eken biri gelmiyor

Sözleri kesindir terazi şaşmaz
Yanlışı yapana dönüpde bakmaz
Özünde olanlar dilinde sapmaz
Hak hukuk diyecek biri gelmiyor

Ağızlar gevşek olmuş, cümleler düşer
Kendini beğenen estirir yeller
Bir tatlı dile koşarken güller
Yürekten saracak biri gelmiyor

Serersen minderi gelip konarsın
Hürmeti edene saygı sunarsın
Elim dilim diye sende susarsın
Selamı verecek biri gelmiyor

Ne verirsen verde yüreğin bilsin
Konup göçtüğün yer gülle bezensin
Incitme gönülü dilin bal sürsün
Gönlüme su serpen biri gelmiyor

Gafil olup şaşma gittiğin yoldan
Doğruyu ararsan oda hep Hak'tan
Heybeni değil de ruhunu candan
Hak yolda dolduran biri gelmiyor

Kemal'eren Kemal Berk
15.5.2021