bir gün biri gelip sorsaydı bana
sıladayken gurbeti özlermisin diye
önce ona alaycı alaycı bakar
ve sonrada kahkahayla gülerdim
ama şimdi hasret gözyaşları
gözlerimde kuruyup kalıyor
meğer özlenirmiş sıladayken gurbet
meğer özlenirmiş gurbette acı çekmek
öyle gurbet dediğimede bakmayın ha
almanyada işçi falan değildim
sadece zonguldakta kendi halinde bir öğrenciydim
ellerinde ders kitapları
kafasında binbir soru
ve cebinde ufak tefek hatıralar olan
sonra onaltı martta okulu bırakan
ee yoksulluk insanın yakasını bırakmayınca
dedimya sıladayken gurbeti özlüyorum diye
aslında özlediğim gurbet değil
özlediğim bir lokmayı ikiye bölen
dertlerini sevinçlerini pay eden arkadaşlar
yani
dadaş ercan harun uğur nedim bayram
yani
adanalı erzurumlu yozgatlı
onlar iyi çocuklardı
şimdi elimde sigara
gözlerimde bin parça yaş
unutmamak için direndiğim hatıralar
dilimde onlar için dualar
onlarla bazen toplanır balığa gider
bazende kahvede taş dizerdik
inkar etmemek lazım
çamaşır odasında sınavlar içinda az kafa şişirmedik
bazen kahkaha
bazen keder
bazen sevgiliye özlem
bazen uzaklardaki aileye
çoğu zaman
birer başbakan edasıyla milletin sorunlarını çözer
çoğu zamanda
birer yıldız olup sahneye çıkardık
çocukların hayali işte
kimisi sigaranın dumanında mutluluk arar
kimiside
gitarının telinde
ama mutluluk çoğu zaman geç kalır
çalmazdı kapımızı
bizlerde genellikle acılardan yana alırdık payımızı
ercanın yıldızı vardı taptığı
samsunlunun bağlaması
ve geceler vardı
herkese dost herkese yaren
herkesin ağladığı
bir parça kederi vardı herkesin
umutlarını bine bölen
gönlünün mahrem köşelerinde sakladığı
orada kimseye zor gelmezdi
derdini dökmek
çünkü bilirlerdi yarenlik ne demek dostluk ne demek
kimisi maden mühendisi olup altın çıkaracaktı
kimisi inşaat mühendisi olup binalar yapacaktı
belki çıkarılan altınlar mutlu düğünlerde takılacaktı
belki yapılan evlerde mutlu aileler oturacaktı
şimdi onlara
dua etmekten başka ne gelirki elimden
akarken yaşlar gözlerimden
bıktım artık
son pişmanlık fayda etmez diyenlerden
neyse belki okul bittikten sonra
belki yıllar sonra görüşürüz
eski günleri anar gülüşürüz
yine ben aynı ben
sizlerde aynı siz olursanız
bir lokmayı beraberce bölüşürüz
Kayıt Tarihi : 24.4.2002 17:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fatih Çınar](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/04/24/biri-gelip-sormadi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!