Ey divâne; bilir misin aşk nedir?
Nefse ait, muhabbete hak deme,
Mahbuba can, veren hisse aşk denir,
Hak kendini, sevmek demek zannetme.
Kendisinden, gayri olan ne varsa,
Muhtaç gönle, hasbî olup bakarsa,
Kâlpden kalbe insicamla akarsa,
Bu nefsini, sevmek demek zannetme.
Aşk derdine deva var mı, sorulmaz,
Böyle derde düşmüş isen onulmaz,
Lokman’dan da hiçbir çare bulunmaz,
Her ilacı, yemek demek zannetme.
Âşıklar ki; şevk şarâbın içerler,
Peymânenin büyüğünü seçerler,
Benzi solar kendisinden geçerler,
Yalnız postu, sermek demek zannetme.
Âşıkların; gönülleri ganîdir,
Birbirine faidesi gâlîdir,
Mahfiyet var, süflî değil âlîdir,
Bu hal zillet, etmek demek zannetme.
Maşuk varsa o aşıksız kalamaz,
Gül bülbülsüz, bülbül gülsüz duramaz,
Nasıl bir şey, hem her şeysiz olamaz,
Ne çıkarsa, bulmak demek zannetme.
01.04.2010
Bedri Tahir AdaklıKayıt Tarihi : 1.4.2010 13:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Böyle derde düşmüş isen onulmaz,
Lokman’dan da hiçbir çare bulunmaz,
Her ilacı, yemek demek zannetme.
kutlarım güzel bir eser sevgili üstadım yazan yüreğinize sağlık
Saygılar sunuyorum
Mehmet Çobanoğlu
TÜM YORUMLAR (36)