ne vakit biri bana on dört şubat dese,
onca yol tepip istiklal caddesinde boylu boyunca yürüyesim gelir,
sevdalı bir gülüş görsem, bir dokunuş,
kaçamak bir bakış,
ne vakit yarım kalmış bir pencereden, bir çatlaktan yahut bir aralıktan
dışarı sızan bir keman sesi duysam
gökyüzü bir çello
Ayağı kayan bir çocuk
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Devamını Oku
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
