İşte bir babalar günü daha sensiz geçiyorSensiz,yanlız ömrümden..bir bilsen nasıl hasretim sana,sana ve gül kokuna.bir bilsen ne acı şu yokluğun,ne acıdır bu zamansız ayrılıklar.Yokluğunda neler çektim bir bilsen. her babalar günü ve 24 şubat ta....Vuruyor beni taa derinlerden bir yerden.bir çocuk ağlıyor içimde sessiz hıçkırıklara boğulmuş,o her akşam pencerede gelmeni bekleyen çocuk..Kokuna hasret,sesine hasret,sana hasret her yanım..Alışılmıyor bu acıya, hergün biraz daha yakıyor yüreğimi sessiz gidişin,sessiz,kimsesiz,öksüz gidişin..İki damla yaş saklarım gözlerimde,dökülürler onlarda her babalar günü ve 24 şubat ta.. Biri babalar günü biri gitiğin gündü! Bir bilsen nasıl hasretim sana, sana ve gül kokunaBir gece rüyamda gördüm elin değdi saçıma,tam 1 yıl yeti bana...Bir bayram sonrasıydı gidişin soğuk bir kış günüydü..Bir hastahane kapısında öğrendim gittiğini..Çöktüm basamaklarına...yaş dökülmedi gözlerimden dökülemedi..Ah bir bilsen nasıl hasretim sana, sana ve o gül kokuna İki damla yaş birikir gözlerimde ve dökülür işte.. her babalar günü ve 24 şubat ta..Biri babalar günü biri gittiğin gündü..-Öğrettiğin hiçbirşeyi unutmayacağım-
Hülya YılmazKayıt Tarihi : 17.6.2000 04:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Babamı kaybettikten sonra ki ilk babalar gunuydu... yani 1997 babalar gununden sadece bir kaç gun onceydi..4 ay olmustu onu kaybedeli yokluğuna alısamadığım kabullenemediğim en acı gunlerdi.. her sabah kalktığımda aklıma ilk gelendi onun o soğuk gidişi.. dedimya babalar gunune bir kaç gun vardı ilk defa kutlayamayacaktım sarılıp koklayamayacaktım gecenin bir yarısı bunları dusunup bir elimde kahve bir elimde sigaram gozlerimden yaşlar boşalırken yazdım bu satırları o an ne hissediyorsam onu yazdım, süslemedim kelimelerle zaten şiir olsun diye yazmadım sanki ona yazılmış sade bir mektuptu.....

TÜM YORUMLAR (1)