Biri azraili ağırlıyordu
Uzak sabahlar ayazında
Beklemekten yorgun düşmüştü
ve Bunca yıl aslında beklediği sadece ölümdü
Ölümdü en kolayı zaman içinde
Onsuz ölüm bile acı veriyordu
Uzun zaman unuttuğu bir duyguyu paylaşmak
İstiyordu şimdi, istiyordu umutluydu
Çünkü umuttu mutluluğun anahtarı
Ve yarım asırdan beri yoktu umutları
Bıçak açmayan ağzında
Umut lokmaları çiğniyordu
Ama bilmiyordu oradan çıkmayacak
iki kelime, yarım asır mutsuzluğu getireceğini
söyleyemediğiydi tüm söylemek istediği
istediğiydi söylemek onu ne kadar çok sevdiğini! ..
Kayıt Tarihi : 3.6.2002 11:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!