Biri Şiiri - Tamer Arabacı

Hani biri olur,
Bodoslama girer,
Hayatının tam orta yerinde.
Aklını başından alır.
Nedeninin bilmediğin
Yanma hissedersin içinde.
Yaşadığın kısmı yalan olur.
Hayat sanki nasıl derler,
Anlamını evet,
Anlamını bulmuştur.
Belki eksik
Ama yaşananların karşılığı
Tam da budur.

Geceler onu kaybettiğin yerdir.
Aklın sınırları zorlanır.
Ona dair ne varsa
Hesapsız kitapsız
Tüm ihtimallerin okları saplanır.
Nedendir bu acemilik!
Dilin tutulur konuşamazsın,
Kamaşır gözlerin bakamazsın.
Ve anlarsın
Ne büyükmüş yalnız kalmışlığın.
Sahte dünyanın gereksiz unsurlarıdır
Tüm yaşamışlıkların.
O vardır merkezinde
Gökte ulaşılmaz yıldızların.
Hatırlarsın bir an,
Her zamankinden daha şiddetlidir
Kendi nefsine acımasızlığın.

Onun nezdinde ki yokluğunla
Ezilirsin duyguların altında.
Karanlıklar biriktirirsin
Yarınlarından ödünç alıp.
Söylemek isteyip de
Söyleyemediklerin,
Gönlündeki sıkışmışlığı açıp
Önüne dökemediklerin,
Kabus misali çöker üzerine.
Varlığın en bilinmez en kritik
Parçasıymış belki, kayıp.
Ah kurtulmak mı ne varsa parçalayıp!
Aklın isteyip de
Söz geçiremediği Gönül!
Usulca göz kırpıyor “şşşt çok ayıp”

Hani biri gelir
Altüst eder ya hayatı!
Yıkılmaz dediğin duvarlar yıkılır.
Düşmez sandığın kaleler düşer.
Bir zaman küçümsediğin,
Çok kere gülüp geçtiğin,
Aşka dair her ne varsa
Çatır çatır yaşanır!
Bir güzel düşer yoluna
İşte o vakit kaza kaçınılmazdır.

28.09.2015 00:58