Dış kapıdan biri zile bassa...
Koştursam balkona çıksam...
Kim olduğunu bile bile
Kim olduğunu sorsam...
Sonra aşağıdan ayak seslerini duysam...
Kapı eşiğine oturup onu beklesem...
O ter içinde kalmış yüzüyle bana gülümsese...
Ve içeri girse...
Bir bardak suyun geldi işte!
O ikincisini istese...
Bir hışımla sıyırıp atsa üstündekileri...
Hadi bir çay koy dese,keyif çayı...
Sonra oturduğu yerde uyuyakalsa...
Ben onun yanaklarını,ellerini doyasıya öpsem...
Dağılmış saçlarını düzeltsem...
Ne güzel olurdu...
Ama yok ki!
Sen yoksun ki...
Kayıt Tarihi : 19.1.2009 14:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!