Birgün yeniden kavuşmalıyız

Her ayrılığın kendine ait izleri vardır,
Her bedende ayrı tutulur yası.
Kimilerinin ağzını bıçak açmaz,
Kimileri ise haykırır ağzı kanarcasına.
Çaresiz..
Ben ise mısralara döktüm seni,
Adını en güzel cümlelerle süsledim.
Harflere işledim gülüşlerini,
Şiirlerde yaşa, şarkılarla öl istedim.
Beceremedim..
Biz sonbaharın getirdiği ayrılığız seninle,
Sert esen bir rüzgarda savrulan iki ayrı yaprak.
Yavaş yavaş süzülürken toprağa,
Belkide hiç kavuşamayacak.
Dedim ya her ayrılığın kendine ait izleri vardır,
Ben o izlerin en deriniyim.
Birde erkekler sevmez derler,
Ben bir aşkın en büyük kölesiyim.
Şimdi biz seninle koca bir denizde,
Koca mazisi olan İki ayrı geminin,
İki ayrı rota çizmiş kaptanlarıyız.
Demir alırken yavaş yavaş,
Birgün yeniden kavuşmalıyız.
Minnetle..