Birgun Mutlaka Şiiri - Selva Durmazemir

Yollarim cikar kara topraga
Kacsam kacsam ne fayda
Birgun girecegim o dar mekana
Rabbim beni nolur rahmetinle karsila

Gelecek canim birgun girtlaga
Vedalasacak azalarim birbirine baka baka
Gozum dalacak uzaklara
Rabbim nolur beni rahmetinle karsila

Kalbim de yorulacak sonunda
Susmayan dillerim susacak hayatin son duraginda
Ruhum ucmaya calisacak sonsuzluga
Rabbim nolur beni rahmetinle karsila

Verecegim ben de bu emaneti Rahmana
Dilerim sehadet kelimesi olsun lafzimda
Vuslat heyecaniyla sevinc gozyaslari dokulsun yanaklarima
Rabbim nolur beni rahmetinle karsila

Kuranlar dualar okunsun basimda
Mubarek insanlar otursun yanimda
Zemzem sursunler dudagima
Rabbim nolur beni merhametinle karsila

Son nesesimi verecegim sonunda
Yikanacagim ben de tenesir tahtasinda
Kefenlenecegim sıkı sıkıca
Rabbim nolur beni rahmetinle karsila

Uzanacagim musalla tasina
Bakacagim son namazimi kilmak icin saf saf duramlara
Ben de savrulacagim ayrilik ruzgariyla
Rabbim nolur sen beni rahmetinle karsila

Hersey bos hersey fani hani evlat hani ata
Tabutum tasinacak birgun omuzlarda
Ugurlayacak sevenlerim gozyaslariyla
Rabbim nolur beni rahmetinle karsila

Indirecekler beni ebedi istirahatgahima
Koyacaklar beni ama kucagina
Ustume toprak atip gidecekler sonunda
RAbbim beni nolur rahmetinle karsila

Imanla gitmek nasip olsun bana
Gunahlarim dokulsun tenesir tahtasinda
Kefen tabut toprak kismet olsun bana
Rabbim nolur Sen beni rahmetinle karsila