bir gün bende öldüğümde.. rahmet ile anacaklar
adam içi yakmam ama.. işin ehli sanacaklar
üşümezdi o bacaklar.. ak kefene sarın beni
türde vasiyetim olsun.. elbet ona kanacaklar
manzumeli yazdığında.. dikkati çekerdi sengim
noksanım ki bülbül ise.. gül dikilsin konacaklar
derdim ile dinlenirim.. gölgesinde selvilerin
yakar idi kimsesizi.. yoksa gece donacaklar
çok malımla mülkte yokta.. sevinirdi ver garibe
pençe çakılıp papuca.. çorabımsa yunacaklar
nice kavga çıktı galip.. aşk ve sevgi ana tema
sevgiliye şiirimi.. elden ele sunacaklar
saçlarımın adı sırma.. gözlerimse badem olur
hor görürdü hepsi beni.. yokluğumda yanacaklar
nacağın sap eli gitse.. sen kereste diye bitsen
müsaitse nalın için.. ölene dek yonacaklar..
Kayıt Tarihi : 19.4.2012 12:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!