Çaresizlik ne bilmezdim; gülümserdi yüzüm benim
Sanırdım ki, böyle gider; sarpa sarmaz düzüm benim.
Gün, güneşten yüz çevirmiş, ay, gecenin kıskacında
Hüzün artık son deminde, dertli çalar sazım benim.
Mevsim diyor; hazan vakti, yaklaşmış son ezan vakti
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
