eline verilen güllerin dikenleri batacak
her seferinde canın yanacak
güneşe bakamıyacaksın; seni yakacak
geceleri üşüyeceksin; ışıkların sönecek
ve o zaman anlayacaksın sevgi'nin ne olduğunu
insanlardan koşarcasına kaçacaksın
konuşup derdini anlatmak isteyeceksin
fakat seni dinleyecek bir dost bile bulamıyacaksın
kimselere sesini duyuramıyacaksın
ve o zaman anlayacaksın arkadaşlığın ne olduğunu
git gide büyüyecek içindeki pişmanlık duygusu
birgün olsun gözlerinden yaşlar eksilmeyecek
gözlerinden damlayan her yaş içini acıtacak
bir gül gibi solup gideceksin bu hayat'tan
ve o zaman anlayacaksın sevme'nin ne olduğunu
ve her seferinde keşke diyeceksin; keşke
zamanı geriye çevirebilmek için çok çabalıyacaksın
ama çok geç kalmış olacaksın; için burkulacak
pişmanlığın ve yanlızlığın her geçen gün seni eritecek
ve işte o zaman anlayacaksın sevmek neymiş?
Kayıt Tarihi : 7.3.2008 00:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!