Bir Gün Şiiri - Wali Pesent

Doğmamış güneş ve sensizlik
Dört yanım duvar, dört yanım hissizlik
Akıllar gitti, kalem kaldı elimde
Aksırık, öksürük ve de derin sessizlik

Sıyrılır maskeler, sırılsıklam ten
Nefret dolu zihin, uyur ruh ve beden
Düşler de bitti, sensizlik kaldı cebimde
Oturmuşum aynı yere, yine aynı ben

Kim var kim yok, hepsine kapı açık
Bekleme nolur beni, hevesim kaçık
Sanma ki öldüm, bir şiir kaldı dilimde
Yokluğun ve kelimeler ortaya saçık

Bitmedi ömür, elbet biter bir gün
Acısın fark etmez, elbet biter sürgün
Gelirim belki yanına, biter sensizlik
Korkma sen, umut dolsun gönlün