Birgün Şiiri - Halil Ezgi

Birgün

Yağmurlu bir akşamdı , hava soğuktu.

Kaldırımlarını eskitiyordum Ankara'nın , boştu sokaklar

Kimsesiz çocuklar vardı , yüreğimin kuytu köşelerinde

Akşamın karanlığı vardı gözlerimde

Beyhude geçmiş günler yüreğimin mahrem yerinde

Sessizlik ölümü andıran karanlık yüzler,

Her soluk alıp verişte tekrar tekrar ölmek,

karanlık Ankara'nın soğuk kucağında .

Üşüyordum ve korkuyordum yalnız kalmaktan sensiz kalmaktan

Adını mırıldanıyordum belki de sokak kedileri duyuyordu

Isıtıyordu yüreğimi , karanlık gecede bana umut veriyordu , adın ve hayalimdeki hayalin

Sabah oluyordu ve birgün daha sensiz bitiyordu....