Birgün Şiiri - Mehmet Damar

Bir gün kararmamış gündüzlere uyanacak mıyız,
Güneşin tutulmadığı bir günümüz olacak mı mesela,
Yüzlerimizdeki ışığı ne zaman görecek gözlerimiz,
Sağcıydı,solcuydu,cemaatciydi,selametciydi,
Ne zaman düşecek bu alnımızdaki etiketlerimiz

Kalmadı artık paylaşarak büyüttüğümüz gençliğimiz,
Bir elin verdiğini diğer elin görmesin derlerdi ya,
Görmüyor artık bir elimizi diğer elimiz
Sığamadık şu dünyaya
Basmakta artık nefsimizin üstüne nefsimiz

Bilmem farkındamıyız
Biz eskiden diye başlıyor artık bütün sohbetler
Ve düşüyor başlarımız öne
İçimize acı bir ah düşüyor
Çekiliyoruz kendi içimize,tutulmuş güneşin karanlığında
Birtek dostumuz kalıyor
Oda gölgelerimiz....