Gönlü savaşa düşmüş gibi
Alnıma yazılmış
Dili boş konuşmuş gibi
Kanımla gezer
Hiç ağlamadan sabahladım
Bir gece ansızın konaklarken
Beklenmeyen korkularım
Beklenmeyen aldırışlarım
Aldırmadan durakladım
Gönlüne kurulmuş tahtın sembolü
İçinde yetişmez artık laleler
Devran dünya gibi artık
Esen fırtınalara eş sandım
Meğer serapa takılmış gözler
Derdinde can var sanmıştım
Meğer can dermanın da gözler
Hazinende yığılan sevgi yüklü gemiler
Hergün yol alır engin denizler de
İnciler saklı onda
Hergün yol alır ince ince denizlerde
Er meydanı sandım tümsekleri
Terli alınlarda okunmayan kader
Ne zalim diye ah etsem
Sanmam yer zerre kadar eser
Sanmam der sırra kadem
Uzak çok uzak yakınsadıklarım
Her gece ağlamasam da
Varsın olsun varsın olsun
Bazı geceler de sayıklarım
Hor bakmam sabahları toprağa
Takılırım esas yere düşen yaprağa
Söz bittimi sanma sinemde
Desen desen olsan söylemesen
Bende bitmez sandığım desen
Sabahları hiç olmazsa birgün
Birgün de uyandığım da
O gün gözlerimi silmesem
Kayıt Tarihi : 11.5.2011 19:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Yeni günlerin sabahında elem ve kederden uzak iklimlerde uyanmanız temennisiyle...
TÜM YORUMLAR (1)