Birgün... Şiiri - Mustafa Çelebi

Bu cihana üryan geldim vallahi
Üryan geri göçer, giderim birgün
Dirilir kemiğim görür hesabı
Zebaniye selam veririm birgün

Hortlar mezarımdan kalkarım elbet
Mezarım başımda beklerim nöbet
İki melek gelir eylerim sohbet
Küntü Kenz sırrını sorarım birgün

Can candan ayrılır bulunmaz çare
Açılan defterler, hasret kaleme
Gah hayır gah şerrdir okunur yüze
Bir mihenk taşına vururlar birgün

Oturup cahil ile eyleme sohbet
Cahilin dilinden gelmez muhabbet
Cübbeli yobazı severmi Ahmet
Gün gelir tükürür yüzüne birgün

Ilmi irfanına kurban olurum
Kerbela çölünde serdar olurum
Yetimem garibem muhtaç olurum
Ali gibi bir er yetişir birgün

Sabah selamını vermem dinsize
Açar tüm metahın döker ellere
Yaklaşma ha sakın kendin bilmeze
Altını bir pula çevirir birgün

Ey Çelebi konuşma cahil nadanla
Oku ol kelamı bilmeyen halka
Gün gelir çıkarsan hakk huzuruna
Başın dik ayağın yere basar birgün