Bir nefes değse yüzüme dağılacak gibiyim..
Kaskatı duruyorum büyüyen bi yanlızlığın ortasında
Ben çocukken de böyleydim..
Elim kanasa ağlamak yerine akan kanlarımı izlerdim..
Bi kere kaybolmuştum yeni taşındığımız semtte,
Şimdi gibi hatırımda hala..ne korku ne endişe vardı içimde
kendime durmadan acılar taşıyorum yokluğundan..
nerdesin..neden sessizsin..
soramicak kadar güçsüz..cesaretsiz ve korkularla dolu kalbim..
sadece bi parçacık umutla beklemekteyim..
hani kurumuş bi ceşmenin dibine sokulur da bir deli bekler sabırla
sular terketmiş de olsa çeşmeyi, belki akar umuduyla...
Yine seninleyim bitanemm..
Penceremi açtım..kapadım odamın ışıklarını..
Ve rüzgarın hafif dokunuşlarına teslim edip, yaktım mumlarımı..
Ne hoş..gazel gibi bir akşam..güneş,limana çekmiş ışıklarını..
Ney..tufana dalmış gibi inceden vuruyor..belli ki çok eskiden kalma sızıları..
Şu an neler geçiyor içimden bilsen..
Senin yeter ki adın geçsin kalbimden..uykusundan uyanır bütün şiirler
Göğsünde unuturum ben başımı..sen, ellerini saçlarımın arasında...
Senin gözlerine bulayıp gözlerimi, dalarım ufuklara..
Tek korkum sıkılmandır benim saadetimden..
dönmek istemendir kendine,
Belki bundandır sıkıca tutuşum seni..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!