Birgül Kızılkaya Şiirleri - Şair Birgül ...

GECENİN DÜŞÜNDÜRDÜKLERİ


Saat gecenin üçü. Mevsim bahar, aylardan nisan...
Balkonumda çiçek kokuları içinde tellendirirken sigaramı, serin bir bahar rüzgarı yalayıp geçti yüzümü. Rüzgar iğde kokularıyla geldi. Bir yerlerde iğde ağacı var belli, burnumun direğini sızlatan; yıllar öcesine götüren ve bunca şeyi aklıma getiren...
Belki de suçlu bu iğde ağacıdır kimbilir. Her yıl sömestr tatilinde trenle Ankara’ya gidişlerimizi hatırladım çocuklarımla. İğde kokuları burnumuza geldiği zaman Ankara garına geldiğimizi anlardık. Bakmamıza gerek bile kalmazdı. Kızım zıplamaya başlardı ’Annaneme geldik,annaneme geldik’ diye. O zamanlar rutin olan bir olay, yıllar sonra nasıl da özel oluyor...Şimdi o yılları yeniden yaşayabilmek için neler feda etmezdimki...

Ne zaman
eski bir şarkı takılsa dilime,
Seni düşünür, seni özlerim.
Her özlediğimde de,
Garipserim aslında.

UMUT



Umut, bir sokum ekmekmi ki
Yeyip bitiresin.

Nasıl geçti o yıllar, farkına varamadan,
Nerde kavak yelleri,nerde kaldı ilkbahar.
Derilecek güller yok,ses yok sevdiğim yardan,
Neden yağdı bu karlar, mevsim henüz sonbahar.

Kaşlar çatık yüz asık, esti ömre sonbahar,

YENİDEN GELECEĞİM

Ayrılık zor biliyorum.
Hele böylesi bir ayrılık.
Hele,dönüşü olmayan bir yolsa gidilen;
Ayrılık elbette zor…

BİR AYRILIK HİKAYESİ

Ne giden bilir
Aslında gitmemesi gerektiğini.
Ne kalan
gidene dur demesini.

Ne vakit denize baksam
Sevdiğimin gözleri gelir aklıma.
Oysa sevdiğimin gözleri
Yıldızsız geceler kadar siyahtı.
Ne vakit Bir başak görsem altın renkli
Sevdiğimin saçları uçuşur gözümde.

Duyabilir misin, her gece,
‘’ Gel’’ diyen çağırımı?
Silebilir misin,
Yanaklarıma dökülen, gözyaşları mı?
Bakabilir misin yine,
Sevgi dolu gözlerime?

KEDER



Dönüpte kederle bakma geriye,
Sonbahar güneşi batmak üzere.

MUTLULUK


Bazen;
Bir bebeğin avuçlarında gizlidir
Mutluluk…