Birer Birer Eksiliyor Dostlar

Tıpkı bir yaprak dökümü gibi Eylül
Acı ev ev dolaşıyor bu aralar
Bak bir ölüm daha çaldı kapımızı
Bir kandil daha söndü
Bak bir ocaktan daha tütüyor dumanlar

Bizi aşkla sınama ey hayat
Bedeli neyse yaşamanın
Ödedik ederi bilinen tüm sevdaları
Dostlarla sınandık
En yakın arkadaşla
Can bilinen yoldaşla sınandık
Denedik birer birer ifritten acıları

Bizi sabrımıza sınama Ey hayat
Sıralandı önümüzde
Henüz rahme düşmemiş
Her türlüsü imtihanın
Öyle günler öyle geceler oldu
Umut kesildi
Tüm ışıklar söndü
Vefa sırtını döndü
Çok kez kapısından döndük cinnetten intiharın

Bizi inanımızla sınama Ey Hayat
Geçtik bildiğimiz tüm dünya nimetlerinden
Mamelekten,
Toprağı hasret kokan memleketten
Bizi nefsimizle de sınama
Korkuyoruz kazandık zannederken kaybetmekten

Bizi ölümle sınama ey hayat
İnsan bir ömür yaşar
En çoğu bir defa ölür
Onurlu yaşamak varken
Söyle insan hayata ne için gelir
Bizi hayatla da sınama ey hayat
Tadı yoksa İnsanca yaşamanın
Hükmü yoksa inanmanın
İnsan işte o gün ölür