Kara trendeyiz yine el ele..
Pencereden bakmadayız
Tarlalara, uçan kuşlara...
Yan yana ve başımızda sevda..
Saçlarım uçuşuyor,
Söğüt ağacı da bir anda
Öpüyor ellerini uzatarak...
Gülümsüyoruz buna
O türküyü söylüyoruz sonra,
'Kara tren gelmez mola! '..
Artık kara trenler gelmeyecek bitanem..
Bir dolu sevdanın geri gelmeyeceği gibi..
Kalacak olansa anılarımızda..
Zamanın kuyusunda..
Tortulanmış ama içimizi acıtan
Yalnızca kocaman, masal gibi anı!
Kayıt Tarihi : 24.7.2009 22:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!