Bire Cahil, Bire Gafil Şiiri - Fahri Bulut

BİRE CAHİL, BİRE GAFİL
Bire cahil, bire gafil!
Yüz yaşasa olmaz ehil,
Sözüme kulak ver eğil,
İnsanları kötü eden,
Edepsizlik, hele küfür,
Beşiğimiz sallanırken,
Yeni yeni dillenirken,
Yarım sözcük kullanırken,
Bizler insan sevgisini,
Ninnilerle öğreniriz…
Gençlikte deli akılken,
Kilim ve halı dokurken,
Adam ol diye okurken,
Şükürle doyan fakirken,
Yeni yeni dallanırken,
Pınarlarda sulanırken,
Çınar gibi sallanırken,
Gurbetlere yollanırken,
Bizler insan sevgisini,
Öğütlerle öğreniriz…
Kimliğine bakmaksızın,
Yaratanın hatırına,
Her canı kardeş biliriz.
Masumları çok severiz,
Zalimleri hiç sevmeyiz.
Haramlara tükürerek,
Helal kazançları yeriz,
Karanlığa sırt dönerek,
Aydınlık yoldan gideriz,
Çıkara ve menfaate,
Deve kuşları olmadık,
Kafayı kuma gömmedik,
Gelecek her tehlikeyi,
Fark eyledik ve de bildik.
Okuyan aydınlar olduk.
Beşikten, mezara kadar,
Müspet ilimlerle dolduk,
Doğruyu ilimle bulduk,
Hedefimiz çağdaş olmak,
Yalan sözlere kanmadan,
Namuslu, dürüst yaşamak,
Rızazade, son bir sözüm,
Adam gibi adam olmak…
31 MAYIS 2018
Fahri Bulut Rızazade…