Tanrı’nın kalemi çizdi alnımı
Anlattı bir tamam hayat öykümü.
Bağımda yetişti hüzün salkımı.
Madem çözemedim bu kördüğümü
Oluruna bırak; aksın nehirler,
Karşılıksız aşklar kırsın gönlümü.
Hasretini yüklenirse yürekler
Ne tan ağarırmış, ne ay doğarmış
Sensizlik pusuda hep nöbet bekler.
Sevda; güneş görmüş bir avuç karmış…
Kırk yılda bir kere aşık olmuşum…
Kaderde bin kere ölmek de varmış.
İzmir-Ağustos-2009
Ekrem BozkurtKayıt Tarihi : 30.8.2009 03:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ekrem Bozkurt](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/08/30/bire-bin.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)