Birdir Ali Şiiri - Abbas Paksoy

BİRDİR ALİ
Azmıştı, Arabistan’ın çölü.
Muhammed de, Allahın Resulü.
Hazreti Ali, Resulün gülü,
Doksan dokuz da, tek birdir Ali.

Hacı Bektaş Veli, zikir çeker.
Dünya’ya; Barış tohumu eker.
Kullar; Yaratana, boyun büker.
Doksan dokuz da, tek birdir Ali.

Süphanallah diyerek, başlarız.
Elhamdülillahı, sırdaşlarız.
Allahuekber deyip, uçlarız.
Doksan dokuz da, tek birdir Ali.

Yezit: Şeytana, tam yoldaş oldu.
Hasan-Hüseyin’in, kanları doldu.
Bu nasıl, böyle, zalim bir kuldu.
Doksan dokuz da, tek birdir Ali.

Fitnekarların, fedayileri.
Barışa doğru, hiç gelmez beri.
Habil öldü, Kabil kaldı diri.
Doksan dokuz da, tek birdir Ali.

Hep Haktan geldik, Hakk’a gideriz.
Niçin, Allah’a isyan ederiz.
Mahşere varınca, biz ne deriz.
Doksan dokuz da, tek birdir Ali.

Âdem-Havva’dan, bizim aslımız.
Semahta, Hakka döner faslımız.
Abu-Hayat olsun, guslümüz.
Doksan dokuz da, tek birdir Ali.

Emanet geldik, emanet aldık.
Nefsimiz ile imtihan olduk.
Yaprak çiçek açıp, geri solduk.
Doksan dokuz da, tek birdir Ali.

Dört kitap indi, daha yetmedi.
Fitne yezit’in, kökü bitmedi.
Gözlerimizin yaşı, gitmedi.
Doksan dokuz da, tek birdir Ali.

Allah’a kul olmak, kolay değil.
Sakın; Kör şeytana verme, meyil.
Paksoy’um; Sende Allah yolunda eğil.
Doksan dokuz da, tek birdir Ali.