Birdenbire sanki zaman durdu
Takvim yaprağı dünde kalmış
Birdenbire sanki intihar etmiş körfezdeki martılar
Yeni farkına vardım ben bugünde yaşamıyordum
Anılar kahrından uykuya dalmış
Beklide beni gömmenin huzuruna varmış
Ben bunları bilmeden halâ gülüyordum
Sahilde oturup doya doya ağlayacaktık
Vapura atlayıp İstanbul’a varacaktık
Utanmadan birdenbire
Karanlığa kalmadan yatacaktık
Beklide İstanbul Marmara’da boğulurken
Seni koynuma saklayıp kaçacaktık
Birdenbire sensizim yalnız kalıyordum
Elini bırakmadığım bir rezil yaşam
Yüreğimin içinde sessizliğe dalmış
Birdenbire sanki isyan etmiş
Sarhoş olmanın mutluluğuyla çekip gitmiş
Son basamaklarındaydım ömrümün inişinde
Birdenbire sanki
Yağmura tutulmuş güneş gibi yok olmuş bitmiş
Hiçe yazmak zor demişin mektubunda
Doğruymuş hiç olmak çok zor bir şeymiş.
28 Ocak 2007 Hamburg
Nurettin KurtuluşKayıt Tarihi : 13.2.2007 15:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!