Birden Bire Şiiri - Naki Aydoğan

Bir’den her şey çıkar,
Birden bire çıkar.
Ormanda gidiyordum
Karşıma iki canlı çıktı,
Biri adam bire köpeği
Ben bir bunlar ikiydi.
Köpek çıktı gitti.
İki adam kaldık.
Köpek bir yerlerde

Çıkartma 2-1=1, ama 2, bire eşit değil.
İki kalmadı. Bir kaldı. Birden iki çıkmış.
Aslında çıkartma asıl toplama.
1+1=2, iki tane bir ikiye eşit.
Çıktı çıktı tam bine çıktı. Milyon oldu.
Biri bire bölelim bir, ikiyi kendisine bölelim bir.
Allah birdir.
Eksi bir yokluğumuz artı bir varlığımız.
Eksi birle artı birin varlığı sıfırdır.
Dünya kendi etrafında dönüyor.
Yokluktan varlığa, aslında yokluğuna dönüyor
Varlığını güneşin etrafında dönmesiyle kazanıyor
Sıfırımızı yitirmeyelim iki olamayız.
Biz biriz. İki canlı, üç canlı…
Hep biriz.
On bin kaç. Bir tane on bin. Bir bozdurma,
Dokuz bin dokuz yüz doksan dokuz kaldı ya
On bin kalmadı
Bir kazan harcama, harcadın mı?
Zamandan bir eksildin.
O kadarsın ya on binsin ya
Kalamadın. 9999 sin. Biri birini verse mi?
Onun on binisin. Değişti.

2-1=1 ya ikiden bir çıkmamış iki bir bölünmüş.
Şimdi yirmi yediye bölünmez mi?
Her şey birden çıkar.
İki tane yedi var birde altı var.
Bir çoğaltılır bir azaltılır.
Üç kişiyiz kim altı alacak? Altı kişi olan altı alsın yedi kişi olan yedi alsın.
Anlaştık mı? Ortada kaldı mı bir. Yok. Hadi bir mesai doldu.
Sıfırımız doğdu. Ama güneş sabah doğmuştu. Bize akşam doğdu.
Lamba icat oldu çünkü
Birin çoksa sıfırını çok bulursun.