Umudum var çocuklar
Umudum sizden.
Umutsuz oluyorsam eğer
Sizdeki bizden.
Yine de çocuklar
Var ya sizdeki taşkın.
İşte budur çocuklar
Sizdeki bizden, aşkın.
Ve çocuklar skalada
Güneşin doğuşu,
Nasıl değilse eminseme
Çocuklarda da öyle
Bu bendeki hedef alır yeminseme.
Umarca büyük davalardı serde
Kaotik her yer toz, bir küçük poz
Çocuklar bir çocukluk yaptı
Bu fetih edilenindi, zaptı.
-------
Şaşırma çocuk sakın!
Yüreği tutacaksın mehtap yanından.
Yüreğin tutulduğudur
Biri, biz dedi bakın.
Nefis kör durur, abak tabak
Baskılı ve seçmeli ikilemdeyiz
Sırasında öncelem özveride
Bir çocuk, sen dedi bak.
Anlamıştı anındaki korku
Bir titremeyleydi canındaki
Bir güç oldu güç yetmez
Sıradakinin yanındaki
------
Hayat acımasız, güçle farkı
Olmasaydı cocuklar,
Olur muydu bunca
Köprü altı ve parkı.
Günahını taşıyacaksın çocuk
Ananın babanın
Yok yere.
İtilirken rahme.
Ve artık izin verildiği kadarsın çocuk
Kısacık ve uzun
Hayallerin bile
Hoşla boşla... acırlar sana.
Umudum var çocuklar
Umudum sizden.
Umutsuz oluyorsam eğer
Sizdeki bizden.
Ve çocuk sorguladı
Güneş yanını.
Aradakini ve canını
Kaldırdı.
Önce hiçbir şey göremediler.
Sıvışmıştı yarasalar baykuşlar
Yine bir aracı gerekliydi
Dolaylı bakmak için Güneş'e
İşte bu SİZDİNİZ çocuklar
Bir birini alt etmeden.
Ve çocuklar hiç gölgelerini
korkmayacaktı.
23.08.2007
* Abak: / icap etme, lazım olma; gereksi, gereksinilen-yapışmak
** Abak tabak:/ özlem özlem, bir içim kılarlık tezlik doyumsuzluğu.
Kayıt Tarihi : 25.2.2008 08:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Güneş yanını.
Aradakini ve canını
Kaldırdı.
Önce hiçbir şey göremediler.
Sıvışmıştı yarasalar baykuşlar
Yine bir aracı gerekliydi
Dolaylı bakmak için Güneş'e
İşte bu SİZDİNİZ çocuklar
Bir birini alt etmeden.
Tebrikler.. Kalemi, yüreği kutlarım.. tam puan.
Karşı devrimin taa 1950'li yıllardan başlayarak sürdüregeldiği planlı süreç bugün de devam ediyor.
Cumhuriyet'e nefes veren tüm köklü kurumlar teker teker yıkılıyor.
Bunda feodal düşüncelerin,mistik inanışın,''emek/sermaye'' çelişkisinin etkileri yadsınamaz.Özellikle işbirlikçi kapitalizm ve onların egemen güçleri toplumun yapısına öyle derinliğine daldılar ki?
Eğitim politikalarında tutucu proğramlar,halk eğitimini başka yönlere kanalize eden mülahazalar meyvesini vermekte gecikmedi.
Kadın,salt kocasının ''yosması'' olmak zorundadır,onun malum isteklerine yanıt vermelidir,çocuk doğurmalıdır.Çocuk bolluk demektir,Allah rızkını verir...gibi düşüncelerle oluşan domografik yapı elbette ki sorunları da beraberinde getircekti.Tutucu bir öğretmen arkadaşıma bundan yıllarca önce ''KAÇ ÇOCUĞUN VAR? '' diye sorduğum zaman bana:''ŞÜKÜR ALLAH'A 8 TANE''demişti.Rastlantı bu ya bir gün pazarda karşılaştım.Sergilerden kasa diplerini tarttırıyordu.
Bugün ''Ulusal'' nitelikli bir çocuk politikamız yok.Anadolu'nun en küçük ilçelerinde bile tinerci çocukları görebiliyoruz artık.Büyük kentlerdeki kimsesiz çocukların yaşamlarına tanığız.Oysa Atatürk ,Türk gençliğine''SÖYLEDİKLERİM BİR GÜN HAKİKAT OLUNCA BENİ HATIRLAYINIZ! '' dememiş miydi?
Bugün çocuklarını unutan,kendi yazgılarına terkeden bir toplum olduk.
Evet bu kaotik süreç dizginlenemiyor.Dizginlenmek istenmiyor.Birilerinin işine geliyor.
Tebrikler Sayın KAYA.
''Umudum var çocuklar
Umudum sizden.
Umutsuz oluyorsam eğer
Sizdeki bizden...dizelerini söylerken haklısınız; çok haklısınız...
TÜM YORUMLAR (18)