Sessiz bir gecenin koynunda,
Yıldızlar kadar parlaktın, sevgilim.
Sordum bıkmadan, usanmadan,
Âlem bile utandı adını anınca.
Seni andım seherde,
Ağaç yaprakları bir bir döküldü usulca.
İsmin dokundu her zerreye,
Kâinat kucak açtı gizli kalmış sevgine.
Mahur bakışların vardı,
Tatlı, ince ruhlu bir kadındın.
Sevmek de sende güzeldi,
Sevilmek de.
Işıklar sönmeye yüz tutarken
Daha net gördüm gerçeğini:
Denizler aydınlanırdı seninle,
Ormanlar ferahlardı varlığınla.
Bir de sen olsaydın.
Dünyalar tamamlanırdı yanımda.
Kayıt Tarihi : 27.12.2025 01:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!