yalnızlığın en zengini1957
gitme
dur deyip durduramadığım
gençliğim,
ömrüm,
gecelerim
zaman
sevgilerim
umutlarım
aralarına karışıp giden
birde sen
sen ki
sevdamın hediyesiydin
ilktin
tektin
ve benimdin
nezman büyüdün
ne zaman yürüdün
hatıralarımda hepsi
sanki dün
zamana uyup giden
birde sen
gururla hüzün
bana ait
sahibi ise sen
hayat adına kazandın
başarının
azmin
gururun
sahibi olmakla övün
hayat akarken önümden
neler gitti neler
benim sandığım sen
gelecegeğe koş
dayandığım kadar
arkandayım baban; ben......
Kayıt Tarihi : 22.9.2011 21:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Kızımı üniversiteye yani kendi hayatına yolcu ettim. zor günler...
![Şimşek Acar](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/09/22/birde-sen-6.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!