Refah TORLAK / RETOR - 1950
“ BİR'DE KADER BİLEYDİ “
Hercailik yokluğunda, İnan ki Çok önceydi
Benliğimde heyecan, Bir tek sen gelinceydi
Yalnız sana bağlandım, Yerin hep Baş köşeydi
Uslanmaz gönlüm bile, Kadere boyun eğdi
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta