giderken dünyamı yaslı bıraktın
kalbimi gönlümü paslı bıraktın
ardında bir kerem aslı bıraktın
bir ben ağlıyorum birde istanbul
yollarım bitmiyor taştan topraktan
hiç farkım yok şimdi kuru yapraktan
bırakıp gittiğin en son durakta
bir ben ağlıyorum birde istanbul
bulutlar gönlümde karardı durdu
yokluğun hergün bir hançer vurdu
marmara denizi coşup kudurdu
bir ben ağlıyorum birde istanbul
Kayıt Tarihi : 16.6.2009 13:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!