'' Her söylenen söz bir biçimde insanın kendi kendini onaylaması,karşıdakine bir şeyler anlatmak istesede,gene kendi gerçegini bilmşilgini yada dogru algılayışını kanıtlamak için söylenen sözler.Bir bedenin üzerinde dolaşan her el kendi bedenini okşamak ister gibi dolaşıyor öteki bedenin üzerinde.'' Tezer Özlü
Saat 19.30
Islak iskarpinleriye yıldızlara basarak yürüyor insnlar.Yıldızlara basarak çün kü az önce yagmur inmişti.
Yüzünde yersiz bi hüzün koyu sarı ışıklarına şehrin akıp giden otomobillerin farlarına,hışımla inen yagmura bakıp sayıp sövmüştün türkçe yazımından şapkalı a'yı atan TDK'ya.
Çamlık bir alana bakan kaldırımın kenarına tüneyip ıslak,dinç hüküm sürerken gece bir kentin alanında dogdugun köyde her yagmurun nasılda felakete dönüştüğünü düşündün belki de çocuklugun içinde en bariz bunu hatırlıyordun ve bide taşrayla kent arasındaki o yolu çevreleyen çorak ovayı tamda söverken dinişine yagmurun bakındıgın ovaya benzeyen ovayı...
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta