Çokça durdum gurbet elinde.
Durdum ama gardaş birde bana sor.
Sırtladım, taşıdım dost kazığı dolu ağır torbayı. Genciken kambur olmayı gardaş birde bana sor.
Henüz gencidim terk eyledim sılayı.
Cahildim, düşünemedim dönüp ardıma bakmayı.
Nice oyunları, nice fırıldakları..
Bozdum ama gardaş birde bana sor.
Her yüze gülenin dost olmadığını..
Düşsemde, kendi kendimi tutup kaldırmasını..
Namerdin sofrasına el uzatılmamasını..
Anladım, öğrendim ama gardaş birde bana sor.
Gönül defterime yazdım gizli derdimi.
Toprağın yedi kat altına gömdüler iyiniyetlerimi..
Dostla dost olup, dostun elini..
Tutmayı öğrendim ama gardaş birde bana sor.
Şimdi kendi içinde kurdu bir pazar.
İyiliğe, güzelliğe eyledi nazar.
O zalim nefsine de derin bir mezar.
Faik kazdı ama gardaş bir de ona sor..
Kayıt Tarihi : 11.1.2023 22:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!