Birde Bakacaksın Şiiri - Yavuz Erdin

Geçmişin gölgeleri vurursa aydınlığına.
Ve o gölgeler seni boğmaya başladığında.
İmdat diye haykıracak için çığlık çığlığa.
Bir de bakacaksın ki ben yokum etrafında.

Daracık gelecek ruhuna en geniş dünyalar.
Solup gidecek gözündeki o tatlı bakışlar.
Korku iklimine düşünce o güzelim baharlar.
Bir de bakacaksın ki ben yokum etrafında.

Bir insanı istemek herşeyiyle kabul etmektir.
Çünkü o insan sana hem karanlığı hem aydınlığı ile gelir.
Kabul etmezsen bunları gelen gitmesinide bilir.
O zaman bir de bakacaksın ki ben yokum etrafında.

Kişinin bu hayatta tercihi olmamalı yalnızlık.
Kararmış kalbinin dermanı olamadım yazık.
Ben değil kime gitsen bu kafayla sonun karanlık.
Bir de bakacaksın ki ben yokum etrafında.

Ne yapsam ne söylesem tesiri yok nazarında.
Aşk desem sevgi desem senden fersah fersah uzakta.
Gölgelerden bıkıp usanıp artık yeter dediğin anda.
Bir de bakacaksın ben yokum yanında.