BİRDAHA ASLA
Ben nerde yanlış yaptım Allahım.
Vücudumun her tarafı diken diken.
Artık umudum da kalmadı bu sevdadan.
Bu çileli ömrümde,
Hep acı,
Hep kederler gizli.
Vurgun yedim,
Dağıldım dört bir yana.
gönül yarama,
Anlatamadım acımın derinliğini.
Suskun çığlığımla sevgiye küskün.
Sevgiye mahrum kaldım.
Durgun bakışımla,
Bağrıma bastığım dertlerin,
Mahkumuyum artık.
Mahkumu...
Ben ki ona,
Sevgimi bahşettim.
Uğrunda ölünür deyip,
Hayatımı ona adadım.
Demekki sezgilerim yetersiz kaldı.
Böyle olacağını nerden bilebilirdimki.
Hikayemiz buraya kadarmış diyemedim.
Buğulu camlara,
Bu artık son diye yazamadım.
Karanlık odalara hapsettim
kendimi. Acizim,
biçareyim artık.
Yüreğim yaralı.
Qysa yaşanacak çok şey vardı.
Umutlarım hayallerim vardı.
Düşlerimde yaşattığım bir aşk vardı.
Yağmurun yağdığı yerde ben vardım.
Güneşinin doğduğu yerde ben vardım.
Hatta adım adım seni izleyen,
Gölgende bile ben vardım...
Kendime bir yer yaptım
acıların dergahında.
BİR damla mutluluğu ararken,
Mutsuzluk deryasında ziyan oldum.
Bu sana son seslenişim.
Bir gün dönüp arkana baktığında,
Artık sana bakan yaralı yüreği,
Sadece bir anı olarak hatırlayacaksın.
Birdahamı ?
Birdaha asla..
....
Eyüp DoğruKayıt Tarihi : 5.5.2020 02:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!