Okuldan sonra,
Askerden sonra,
Düşersen özel sektör yoluna,
Adım atmışsındır ayrı bir okula.
Etiketler uçuşur havada.
Yok bilmem ne trainee,
Bilmem ne şefi,
Bilmem ne müdürü,
Bilmem ne direktörü,
Aynı askerlik gibi,
Havada uçuşur rütbeleri.
Öyle değişir davranışları.
“ Özel sektörden amir namına insan çıkmaz. “ dersin.
Sonra bir yerde,
Birileri girer hayatına.
Ve son verirler o önyargılarına.
Bircan Göç de onlardan biri.
En afili etiketlisi,
Ama tanıdıklarının aksine,
En mütevazilerinden biri,
En stresli ortamı,
Yapar eğlence ortamı.
“ Ne yapıyorsunuz burada? “
“ Falanca işini verdiler. “
“ Onu yapmaya uğraşıyoruz. “
“ Bırakın bunları. “
“ Boş işler bunlar. “
“ Parti yapıyor muyuz? “
Kendisi de kıdemli.
Ama kendisinde havanın yok eseri.
Seyrettim gittiği yerleri.
Bana da kaldı anlatmak hikayesini.
Olmak hevesi,
Kendisi gibi,
Belki bir gün,
Bir yerde,
Yollar kesişir.
Kayıt Tarihi : 29.7.2018 18:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muharrem Güney](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/07/29/bircan-goc.jpg)
Şimdi çoğu iş yerinde amir de memurda teknoloji oldu!
İstersen çalış istersen parti yap oyun oyna.
TÜM YORUMLAR (1)