Tam kapıdan çıktım daha anahtarı çantama koymamıştım ki şehir içi minibüsünün geldiğini gördüm… Hemen bir koşu durdurduğum araca bindim…
Nefes nefese kalmıştım…
Bu gün yapmam gereken öyle çok işlerim vardı ki…
Boş bir yer bulup oturmamla birlikte kafamdan acil yapmam gerekenleri planlamaya başlamıştım bile… Başlamıştım ki…
En son hatırladığım cüzdanım masanın üzerinde duruyor olduğu idi… Ani bir hareketle çantamı açtım…
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
