Birbirimize Gönlümüzü Döndürmek
Hani meşhur bir uygulma vardır. Zaman zaman iletişim uzmanları, Birlikte imiş gibi görünüp birbirinden kopuk gurupların içinde bulunduğu iletişim bozukluğunu anlatmak için kullanırlar. Yanınızdakinin kulağına biraz uzunca bir cümle söylersiniz ve ona da yanındakinin kulağına söylemesini istersiniz.Eğer bu halka on,onbeş kişilk bir halka ise başta söylenen cümle ile sona ulaşan cümlenin birbirinden çok farklı olduğunu görürsünüz.Herkes cümleye kendini,yada kendinden bir şeyleri katmıştır Bir anlamda o gurubu var eden “biz” olgusu farklı benliklerin hegemonyası altında kalmıştır.
Ama bunun tam tersi guruplar da vardır.Bunlar ise birbirinden kopukmuş gibi görünüp aslında birlikte olabilmeyi başarabilmiş guruplardır.Gurubu önce bir arada tutarsınız.Onlara bir şeyler anlatırsınız.Yada onlar size bir şeyler anlatır.Yada hiç konuşmazsınız.Bakışırsınız bir süre.Sonra gurup bireylerine tek tek sorarsınız içeride ne oldu diye.Bir de bakarsınız ki hepsinin söylediği şey aynıdır.Yada neredeyse aynıdır.Burada ise “ben” olgusu “biz” kavramının içinde erimiş yok olmuştur.
Her iki guruptan da etrafımızda var.Kiminden çok kiminden pek çok.Kim yerde az kimi yerde pek az.
Mesele azlıkla,çoklukla ilgilenmeden doğru yerde bulunabilmek galiba.Bulunabilmek ve kalabilmek.Bulmak çok zor değil.Gönül doğruya meyilli zaten.Kokuyu bir duymaya görsün gönül.İlla kokunun menzilinde bulur kendini.Ama iş ondan sonra başlıyor.Orada kalabilmek.
Aslında kalabilmekte o kadar zor değil.Oraya bizden önce giden birileri mutlaka vardır.Bizden bir lahza bile önce gitmiş olsa bizden bir farkı vardır diye düşünüp orada kalanlardan kalmayı başarabilenlerden bir şeyler kapmaya çalışmak lazım.Hepimizden çok önce giden biri,birileri hürmetine.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta