Birbirimize Gönlümüzü Döndürmek

Birbirimize Gönlümüzü Döndürmek

Hani meşhur bir uygulma vardır. Zaman zaman iletişim uzmanları, Birlikte imiş gibi görünüp birbirinden kopuk gurupların içinde bulunduğu iletişim bozukluğunu anlatmak için kullanırlar. Yanınızdakinin kulağına biraz uzunca bir cümle söylersiniz ve ona da yanındakinin kulağına söylemesini istersiniz.Eğer bu halka on,onbeş kişilk bir halka ise başta söylenen cümle ile sona ulaşan cümlenin birbirinden çok farklı olduğunu görürsünüz.Herkes cümleye kendini,yada kendinden bir şeyleri katmıştır Bir anlamda o gurubu var eden “biz” olgusu farklı benliklerin hegemonyası altında kalmıştır.
Ama bunun tam tersi guruplar da vardır.Bunlar ise birbirinden kopukmuş gibi görünüp aslında birlikte olabilmeyi başarabilmiş guruplardır.Gurubu önce bir arada tutarsınız.Onlara bir şeyler anlatırsınız.Yada onlar size bir şeyler anlatır.Yada hiç konuşmazsınız.Bakışırsınız bir süre.Sonra gurup bireylerine tek tek sorarsınız içeride ne oldu diye.Bir de bakarsınız ki hepsinin söylediği şey aynıdır.Yada neredeyse aynıdır.Burada ise “ben” olgusu “biz” kavramının içinde erimiş yok olmuştur.
Her iki guruptan da etrafımızda var.Kiminden çok kiminden pek çok.Kim yerde az kimi yerde pek az.
Mesele azlıkla,çoklukla ilgilenmeden doğru yerde bulunabilmek galiba.Bulunabilmek ve kalabilmek.Bulmak çok zor değil.Gönül doğruya meyilli zaten.Kokuyu bir duymaya görsün gönül.İlla kokunun menzilinde bulur kendini.Ama iş ondan sonra başlıyor.Orada kalabilmek.
Aslında kalabilmekte o kadar zor değil.Oraya bizden önce giden birileri mutlaka vardır.Bizden bir lahza bile önce gitmiş olsa bizden bir farkı vardır diye düşünüp orada kalanlardan kalmayı başarabilenlerden bir şeyler kapmaya çalışmak lazım.Hepimizden çok önce giden biri,birileri hürmetine.
Bu “ben” i kaldırmanın ilk adımıdır aslında.Dahil olduğumuz gurupta daha ilk adımı atmadan tökezleyen o kadar çok ki aslında.
Tökezlemek bir şey değil.Tökezleyene el verirsiniz, omuz verirsiniz kaldırırsınız.ama bazen da elinden tutmak isterken tökezleyenin kolunu kırabilirsiniz de.Hani ilk yardım yapacağım derken hafif yararlı bir kazazedenin ölümüne sebep olmak gibi.
Ya “uzmanın” gelmesini beklemek lazım yerdekini kaldırmak için ya da “uzmandan” doğru şeyler öğrenmiş olmak lazım.Zaten yerdeki “ben” adımıyla düşmüş,yukarıdaki “ben” eliyle tutup kaldırmaya çalışırsa daha da kötü sonuçlar çıkması kaçınılmaz bir gerçek.
“Birlikten kuvvet doğar”demiş ecdat.Ne güzel demiş.Ya bu kuvvet birlikte olanlara dönmeye başlarsa yani birbiriyle bilenen kılıçlar birbirini kesmeye başlarsa.
Biz kılıçlarımızı birbirmize döndürmek için birlikte olmadık ki,gönüllerimizi birbirimize döndürelim diye birlikte olmak için bir araya gelmedik mi.Eğer gönüllerimizi birbirine döndürememişsek o zaman bütün gönülleri tek bir gönül bulup ona döndürmek lazım.İşte o zaman petek oluruz,işte o zaman bal yapmaya başlarız.Yoksa petekte isyan çıkar arılar birbirini sokar bal telef olmasın diye kovancı kovanı yakar.

Muhabbetle
Yusuf AÇIKGÖZ
28.10.2009
İZMİR