ikimiz ağaçla toprak gibiyiz
ayrılınca kuruyan
sarılınca yeşeren
ikimiz ateşle rüzgâr gibiyiz
estikçe tutuşan
dindikçe sönen
ikimiz ışıkla pervane gibiyiz
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Güzel bir bütünlük... Finalde çok iyi tamamlanmış..
TEBRİKLER..
'İkimiz ayla güneş gibiyiz
Birbirimizden kalanla kendimize başlarız. ' bu kısmı beğendim.
Harika benzetmeler ve nefis bir şiir..Kutlarım dost..Dengini bulmak kadar güzeli varmı...Sevgi ve selamlar.
'Anlatılmaz uyumlu' Mısralarınız da uyumlu. Tebrikler ve başarılar dileğimle.
Suna Doğanay
İkinize de tebrikler böyle güzel bir şiire imza atmışsınız...
Beraberligi oldukca güzel anlatan,anlamli bir siir,
'Birbirimizden kalanla kendimize başlarız'
Cümleside yanilmiyorsam,bu beraberligin yasanmis ya da yasanacagi sanilan ayriligini tasvir ediyor...
Yüreginize saglik,tebrikler,saygilar...
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta