Sen hiç kalabalığın içindeki yalnızlığı bilir misin
Duyarsın sözleri ama verilecek cevabın yoktur
Heyecanlanırsın koşarsın arkasından
Yarıyolda yetişecekmiş gibi trene
Oysa ki çoktan haraket etmiştir hayat hikayeleri
Kabul etmesende başı da bellidir sonuda
Sana sadece el sallamak düşer arkasından
Gözyaşını bile içine akıtırsın sen o zaman
Dışardan dimdik duran o yüreğin
Durur bir anda atmaz olur
Yeniden atmak için sağa sola savrulur
O kadar ki kendini bilmez, imkansızı bile olsun ister
Ama çok geçmeden silkelenir kendine gelir
Çünki o herzamanki gibi kalabalığın içinde yalnızdır.
Kayıt Tarihi : 10.4.2008 09:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Elif Baykal](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/04/10/birbasina.jpg)
en acı veren...
etkileyici bir anlatımla akmış kaleminiz...
saygılarımla kutlarım...
TÜM YORUMLAR (1)