.
.
.
ey zaman
gül toplayan rüzgarın elleri
sana gelen her çıplak söz
patlayabilir güneş tutulmasıyla
yorulabilir oracıkta
insanlar anlamlı küfürler edebilir
denizlere tutunabilir
düşebilirler hatta uykularından
belki rüyalarında alıkoyabilirler tenlerini
çaresizlik kül gibi dirilebilir
kavuşabilir her üzüm ayında eller
kahvesi dağılmamış gözler
avuntu olabilir kırık dökük aynalara
yada kızgın etinde kutsallaşabilir öfkenin
inadına dağılır karanlık
inadına göğe saklı gramofon inler
gözdağlayarak serinletir toprağı
çıplak tebessümler yaslanır omuzlara
şehrin satır aralarında gençleşir
çocuklar gibi titreyebilir dev adamlar
ve inadına göz uçlarından doğar dünya
yoksul mağlubiyeti gibi şaşırtmadan
yaşam kızdırdıkça hayra yorulur korkular
muzaffer ordulara renk veren gururlu güvercinler
düğümler atar bin bir tetikli soğuk yataklara
-amenna-
dudaklarda buruşturulur ölüm
ve
bir cümle dövüşür gırtlaklarda
-yarın yeniden herkesi sevebilirim-
.
.
.
Kayıt Tarihi : 30.6.2011 20:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!