güneş kokar mı hiç
hiç güneşi kokladınız mı
benim güneşim
dostluk kokuyor
sevgi sevgi
kardeş kardeş
emek emek kokuyor
gece
yavaş yavaş güneş kokarken
bir dostun sıcaklığını anımsatır…
güneş;
yavaş yavaş kokar
gecenin
sabaha yakın zamanında
yuvalarından çıkan karıncalar
uçuşan kuşlar
eşlik eder yüreğinize
uyandırır güneşinizi
gün uyanmıştır artık
gün aydın
gününüz aydınlık
yüreğiniz güneş olsun
haydi doğun yine bu güne…
Nebih Nafile
(Güneş Hepimiz İçin)
/ey aşk
/ varlığındır beni umutlandıran
/ ve bütün uzuvlarımı kanatlandıran
/ yokluğun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlık
/ kim bilir, belki de sana adıyor beni...
Devamını Oku
/ varlığındır beni umutlandıran
/ ve bütün uzuvlarımı kanatlandıran
/ yokluğun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlık
/ kim bilir, belki de sana adıyor beni...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta