Ben senin hasretin ile yanarken
Bitmeyen matemim başlar birazdan
Bu dilim adını aşkla anarken
Gözümden dökülür yaşlar birazdan
Elimde bir kalem masamda kağıt
Yazdığım her cümle sanki bir ağıt
Hiç gitme ne olur uykumu dağıt
İçimde kırılır taşlar birazdan
Sabaha uykusuz ererken gece
Yine aşkım oldu dilde son hece
Bıkmadan resmine baktım öylece
Çaresiz çatılır kaşlar birazdan
Gün doğar yastığa düşerken başım
Rüyama girmezsin diye telaşım
Kendime bu öfke bu büyük hışım
Gönlüm hazan olur kışlar birazdan
Kayıt Tarihi : 24.10.2020 00:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sedat Kocabey](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/10/24/birazdan-19.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!